Op 20 september stond alweer de laatste wedstrijd van de Universiteit Twente Tijdrit Competitie op het programma. Traditioneel is dit de door de schaatsers van de Skeuvel georganiseerde tijdrit tussen Denekamp en Oldenzaal. De Skeuvel-tijdrit is met zijn 5.2 kilometer de kortste van de drie UTTC wedstrijden, maar zijn glooiende parcours en pittige slotklim zorgen ervoor dat je eigenlijk de gehele rit in het melkzuur zit. Verder kent het parcours geen bochten, dus kan de stand van de wind je dag maken of breken.
Skeuvel tijdrit
Al dagen van te voren werd het weerbericht nauwlettend in de gaten gehouden. Gaan we dit jaar vliegen of wordt het beuken tegen de wind in? Helaas bleek het slechtste scenario waarheid te worden dit jaar: Windkracht 3 à 4 vol tegen. Gelukkig maakt de wind geen onderscheid tussen mensen en is het voor iedere deelnemer even zwaar. Om klokslag zes uur was het zo ver en vertrok de eerste deelnemer. Zelf mocht ik enkele minuten later als een van de eerste mannen vertrekken. Ik merkte al snel wat de Skeuvel-tijdrit zo lastig maakt: Vanwege de korte afstand moet je net iets boven je omslagpunt gaan zitten om snel genoeg te kunnen gaan, maar door het constante klimmen en dalen kan je eigenlijk nooit in een goed ritme komen. Wanneer de finishlijn eindelijk in zicht is moet het ergste nog komen, want op de slotklim naar Oldenzaal zal je alle inspanningen die je de vijf kilometer daarvoor hebt gedaan dubbel en dwars terug voelen.
Na net iets minder dan 9 minuten kwam ik over de finish. De tijd was voor mij enigszins teleurstellend aangezien ik op training zonder tijdritstuurtje al een halve minuut sneller ben geweest, maar met de harde tegenwind en een vervelende verkoudheid was dit waarschijnlijk op deze dag het hoogst haalbare. Terwijl ik bijkwam van de inspanning kwamen een voor een de andere deelnemers binnen, en nadat de laatste renner gefinisht was werd er gezamenlijk naar het sportcentrum vertrokken voor een drankje en de prijsuitreiking.
Prijsuitreiking
In het sportcentrum was het tijd voor de prijsuitreiking voor zowel de tijdrit als het algemeen klassement van de UTTC. Bij de vrouwen was het een spannende wedstrijd geweest waarbij de drie dames op het podium maar 8 seconden van elkaar af stonden. In het rood van Klein Verzet is Lisa hier op een mooie tweede plaats geëindigd, op slechts zeven seconden van Rixt, die deze tijdrit in de kleuren van Skeuvel reed. Een seconde achter Lisa maakte Annelotte (helaas ook in de kleuren van Skeuvel) het podium compleet. Deze seconde bleek voor het algemeen klassement van cruciaal belang, aangezien de tweede plaats van Lisa net genoeg was om de koppositie van Annelotte over te nemen en het damesklassement te winnen. Ingrid pakte hier voor Klein Verzet nog een mooie derde plaats mee.
Bij de mannen was de uitslag iets minder spannend dit jaar. Hoewel we met Klein Verzet zeven mannen in de top tien hadden ging de winst van de dag naar de voor Skeuvel uitkomende Bouke, die met een tijd van 7:06 een fantastisch snelle tijdrit neergezet heeft. Bijna een halve minuut achter Bouke pakten Arnout en Gerwin de overige twee podiumplaatsen. Het eindklassement kwam voor Arnout ondanks dit verlies niet in gevaar. Net als vorig jaar mag hij zich de beste tijdrijder van de UT noemen, met Bouke en Wessel op plekken twee en drie.
Met beide winnaars en nummers drie van de algemeen klassementen in de gelederen is het ook geen verrassing dat Klein Verzit dit jaar weer de verenigingsprijs op heeft geëist. Zo mogen wij ons dus weer een jaar de beste tijdrijders van de UT noemen. Zoals het hoort natuurlijk.
Tekst door Rutger Aarden en foto’s door Susan Groenia