Ronde van Arnhem

Afgelopen weekend is de Ronde van Arnhem verreden door Koen van Lochem en door mijzelf (Harmen). Als doorgewinderde toerders hadden wij gekozen voor de langste route: de toertocht van 150 kilometer. De route was uitgepijld over de Posbank en andere mooie fietspaden in de buurt van Arnhem.

De weersvoorspellingen waren super, dus een week voor de tocht ging de moraal al door het dak. Vol goede moed lieten we op zaterdag het mooie Twente achter ons en vertrokken we richting Arnhem. De zon deed nog meer zijn best dan voorspeld en eenmaal aangekomen waren mijn armen net zo rood als de rest van het KV tenue.

#inhetrood

Op zondag was het dan tijd voor het echte werk, de wekker ging al om 7:00 (want we hadden afgesproken om 9:00 bij de Overmaat) en na een fanatieke maaltijd (vier gebakken eieren op brood) kwamen beide partijen modieus te laat bij het startpunt aan. Daar was het flink zoeken tussen de 4500 deelnemers, maar zelfs in zo’n mensenmassa is het KV pakje gelukkig te herkennen. Beide renners waren stonden namelijk volledig in KV dracht aan de startlijn, inclusief KV sokken (die sinds vorige week via het bestuur verkrijgbaar zijn 😉 ).

Doordat een niet-KVer uit de groep wat pech had met zijn fiets was het om 9:30 dan eindelijk tijd om te starten. Over de dijk langs de Rijn reden we richting Driel en Heteren, waarna we de de Rijn overstaken met de brug die daar gelukkig voor ons klaarlag. Na de oversteek maakten we ons klaar voor de eerste scherprechter van de dag, de Italiaanseweg. Dit is een (in de regio) beruchte kasseienklim naar Doorwerth toe. Stuiterend over de kassseien testte de hele groep de benen en meteen was duidelijk dat de benen net zo goed waren als het weer.

Nadat de groep weer verzameld was reden we rond Oosterbeek en Arnhem en langs zweefvliegcentrum Terlet, waar zichtbaar was dat ook zweefvliegers mooi weer waarderen. De tocht leidde ons door het veluwse heuvellandschap door Hoenderloo, waar pauze nummer 1 plaatsvond. Hier lagen bananen en sportdrank voor de toerders klaar en ervaren toerders als we zijn maakten we hier dankbaar gebruik van.

De route vervolgde zich door het pittoreske Beekbergen langs Apeldoorn, waarna we weer richting het zuiden draaiden en de wereldberoemde Posbank tegemoed reden. De route voerde ons langs het Apeldoorns Kanaal richting Eerbeek. Aan dit kanaal is ligt ook pannekoekenrestaurant De Brugkabouter. Voor een deel van de groep was de verleiding van pannekoeken te groot, dus met een wat uitgedund groepje vervolgden we onze weg naar Laag-Soeren, waar pauzeplek nummer 2 was. Hier heeft de groep een berg aan flapjacks en stukken ontbijtkoek opgepeuzeld, om zo de weg te vervolgen naar de Posbank.

Een gezellig clubje

Hier werd het treintje voor Koen op touw gezet, de organisator van de toertocht had namelijk een waarlijke klimtijdrit opgezet. Voor dit klassement moest over de Rozenbos een kilometer lang zo hard mogelijk gereden worden. Vorig jaar was Koen, op gang geslingerd door “het Arnhemse Kanon” meneer Telgenkamp, de snelste op deze klim, dus hij moest zijn titel verdedigen. Dit jaar had het treintje van Koen een locomotiefje meer (ikke). Al 200 meter voor de start van het segment reden we met zijn drieën 46 en snoeihard vlogen we over de meetmat, tot groot vermaak van de meneer die er met zijn laptop bij zat. Na een paar honderd meter waren de locomotiefjes opgeblazen en toen was het aan Koen om het af te maken. En afgemaakt heeft hij het zeker: na afloop van de tocht werd duidelijk dat Koen niet alleen 5 seconden sneller was dan de 2^e tijd van de dag, maar ook nog de KOM op het segment te pakken had!

Na de klimtijdrit leidde de tocht ons over meer mooie fietspaden en wegen op de Posbank en richting het eindpunt van de tocht aan de Overmaat. Hier werd de tocht onder het genot van biertjes nog grondig nabesproken.

Al met al was het een enorm geslaagde dag en zeker voor herhaling vatbaar!