Exel, tja, het kan sneeuwen, hagelen, regenen of droog zijn, de temperatuur kan rond het vriespunt zijn maar het kan ook zomaar lente zijn, alles kan en dat is nou net het mooie aan Exel. De eerste keer, regen… Samen met Koen de Jong besloot ik (Bas) toch maar op de fiets richting Exel te gaan. Buienradar vertelde ons dat het eerste half uur nog zou regenen, maar daarna zou het droog worden, toch? En zoals wel vaker gebeurt, liet Buienradar ons behoorlijk in de steek, de grootste plensbui zou vallen toen we Exel al konden ruiken. Eenmaal in de brasserie waren Jesse Haaksman en Philip al daar, al begonnen aan hun zoveelste bak pleur, met de trein, een beetje… Even later zouden ook Jesse Rengers en Daan komen, met de auto… Dan gaan we snel door naar de koers, want daar waren we voor gekomen. Het was droog geworden en een stuk of 20 amateurs hadden Exel gevonden.
Na het eerste lange stuk ging ik als tweede door de bocht achter Niels (oud-KV), we hadden niet door dat er meteen een gat achter ons ontstond, maar dit waren nog slechts plaagstootjes, wel hadden we door dat het hier kon breken. De volgende ronde dan, en ja, ik was weg met Niels en twee anderen, later kwam Jesse R. nog mooi aansluiten. Toen de motor in de kopgroep, Niels, lek reed twee rondes later, slonk de voorsprong snel. Ik zag ze komen vanuit de achtergrond, en hield een beetje in, op het moment dat we terug werden gepakt, reed meteen dé kopgroep weg, en ik zat weer mee. Met vijf man waren we weg, en ook Jesse H. zat mee, twee keer KV in de kopgroep. De kopgroep bleef bijeen, en Niels won voor Jesse H., ik was 5de. De rest had zich keurig weten te handhaven in het peloton.
Wat er in een week kan veranderen, het was plots lente geworden, de tweede keer naar Exel. Het weer bleek evenredig met het aantal mannen aan de start en ook de groep KV’ers was behoorlijk gegroeid. Arie en Gerwin, die om uiteenlopende redenen de start van de elites hadden gemist, kwamen even sleuren bij de amateurs. De koers zat redelijk op slot, het weer was te mooi, je kon te gemakkelijk profiteren, niemand geraakte echt weg. Arnout, Gerwin en ik probeerden meerdere malen, allemaal zonder succes. Uiteindelijk wist er op wonderbaarlijke manier dan toch een groepje weg te rijden, met Arnout daarbij, hij werd uiteindelijk tweede. Saillant detail was dat Tim lek reed tijdens de koers, wat na een lekke band de dag ervoor en eentje op de heenweg, zijn derde lekke band was in 24 uur, best knap. Ook Simon wist een lekke band te scoren.
Een week later mochten we alweer voor de laatste keer naar Exel, weer mooi weer, wat een weelde. Wederom was het koersverloop vergelijkbaar aan de week ervoor. Uiteindelijk was er dan toch een groepje weggereden, ik deed er nog een chasse patat achteraan, maar dat was natuurlijk kansloos. Het leek gedaan, maar Robert-Jan, Koen de Jong en ik organiseerden toch een achtervolging en zo werd het groepje weer teruggepakt. Hierna probeerde ik nog een aantal keer, maar het mocht niet baten, we gingen sprinten met een voltallig peloton, bij gebrek aan echte afspraken ging iedereen zijn eigen weg, resultaat: Koen de J. 5de, ik 8ste en Nick 11de, Robert-Jan en Harmen ergens in het peloton. Volgens de mannen op het terras zag de laatste ronde er een beetje laf uit, lekker makkelijk praten, biertje in de hand, zonnetje, doe anders zelf eens mee, maar ja de beste stuurlui staan aan wal. Schijnt dat Simon, die weer lek had in koers evenals op de heenweg, en zijn lekke matties, dus lek hadden en daardoor de boel niet op stelten kon zetten in de finale, maar ja, als je goed bent rijd je niet lek…
Zo hadden we in drie keer Exel laten zien dat we allemaal best oké waren, een mooi vooruitzicht richting het trainingsweekend van aankomend weekend. Waar naar verluid ook een aantal mannen zullen starten die volgens hun Strava ergens rondjes bolden in de buurt van Utrecht, nog verder in het westen of rondom Emmen, maar van een echte koers dit jaar alleen nog maar gedroomd hadden of van waren wakker geschrokken, het is maar hoe je het bekijkt. Wel wist Jesse R. in een trainingsklassieker ergens, Sleen noemen ze het, als u weet wat het is, uit de kopgroep 4de te worden, toch een mooie prestatie, zo schijnt. Oh ja, en de vrouwen ploeg is er dit weekend ook bij, mocht u dat interesseren.
Door Bas ten Have